حسان جمال شتربان امام صادق علیه السلام گوید: امام صادق علیه السلام را از مدینه به مکه مى بردم . هنگامى که به مسجد الغدیر رسیدیم ، امام صادق علیه السلام نگاهى به طرف چپ مسجد انداخت و فرمود: این جاى پاى رسول خداست . در زمانى که فرمود: من کنت مولاه فعلى مولاه آنگاه امام صادق علیه السلام به گوشه اى دیگر از مسجد نظر افکند و فرمود: اینجا محلى است که منافقان و سالم مولى ابى حذیفه وابى عبیدة بن جراح ، خیمه زده بودند. چون دست پیامبر صلى الله علیه وآله را دیدند که دست امیر المومنین علیه السلام را گرفته و بلند کرده ، بین خودشان گفتند به چشمان او بنگرید، که در حدقه مى چرخند، چونانکه گویى چشمان مجنونى است . در این حال جبرئیل علیه السلام این آیه را آورد: "و ان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعو الذکر و یقولون انه لمجنون و ما هو الا ذکر للعالمین " بحارالانوارحدیث 3144، ج 2، ص 559 |