مقرّبین از شوق بهشت جان سپرده ‏اند و ما...

خداوند، در قرآن و غیر آن به حدّى بهشت و بهشتیان را در توصیف بالا برده که اگر کسى ازشوق شنیدن آن، وفات کند، استبعاد ندارد! آیات جهنّم نیز این گونه است، قرآن مى‏فرماید:  «وَ لَهُم مَّقَـمِعُ مِنْ حَدِیدٍ .  گرزهاى آهنین براى [زدن] آنان فراهم است. »
که اگر انسان معاصى خود را در نظر بگیرد و بمیرد، مستبعد نیست! البته ما با منکرین کار نداریم، ولى برخى از مقرّبین از شوق لقاى بهشت مرده ‏اند؛ زیرا شنیدن آیات رحمت و نعمت و یا عذاب و نقمت، در انسان موحّد تکوینا اثر مى‏گذارد، و او از مُشَوِّقات یامُخَوِّفات جان مى‏سپارد، با این همه این آیات در ما هیچ اثر نمى‏کند!

آیة الله بهجت